Braif aan Romaainen 08
01Wèl ain is mit Christus Jezus, wordt nait meer veroordaild.
02Wet van de Gaist, dij in Christus Jezus levent geft, het joe vrijmoakt van wet van zunde en dood.
03Wat wet nait kloarkriegen kon deur t seupele bestoan van mensken, dat het God doan: om boas te worden over zunde het hai zien aigen Zeun stuurd. Dij leek, zo te zeggen, op n zundeg mensk. Zo het hai in dat bestoan zulm, zunde veroordaild.
04Zo kon aan wat wet aaist voldoan worden deur ons, dij ons t pad nait wiezen loaten deur ons noatuur, mor deur de Gaist.
05Lu dij heur noatuur volgen, zinnen op wat dij noatuur wil. Mor wèl de Gaist volgen, zinnen op wat de Gaist wil.
06Doar noatuur zien zinnen op zet, dat brengt joe de dood. Mor doar de Gaist zien zinnen op zet, dat brengt joe levent en vree.
07Zundege noatuur staait ja vijandeg tegen God over, legt zok nait deel bie wat Gods wet zegt. Kin dat alderdeegs nait!
08Wèl of n zundeg levent laaiden, kinnen God nooit noar t zin wezen.
09Mor ie binnen nait onder beslag van noatuur, mor van de Gaist. Gods Gaist woont toch in joe? Mor wèl Christus zien Gaist nait het, dij heurt nait bie hom.
10 As Christus in joe touholdt, mag joen liggoam deur zunde wel dood toudoan wezen, mor joen gaist leeft. Dat is te daanken aan gerechteghaid.
11 As de Gaist in joe woont van hom, dij Jezus opwekt het tou dood oet, zel e ook joen staarvelk liggoam n moal leventeg moaken deur kracht van zien Gaist, dij in joe touholdt. Hai het Christus ja ook oet dood opwekt.
12 Dat zodounde, bruiers en zusters, bin we nait laanger verplicht om zulm ons aigen levent te bepoalen.
13 As ie dat aal doun, zel ie der aan doodgoan. Mor as ie deur de Gaist n èn moaken aan joen zundege doaden, den zel ie leven.
14 Altmoal dij zok deur Gods Gaist laaiden loaten, binnen Gods kinder.
15 De Gaist, dij ie van God kregen hebben, moakt gain sloaven van joe om joe schrik op hoed te joagen. Nee toch! Dij Gaist het joe kinder van God moakt, zodat wie roupen: "Abba, Pabbe!"
16 Dij Gaist stemt in mit ons gaist, dat wie Gods kinder binnen.
17 As wie kinder binnen, den bin we ook aarfgenoamen. Den dail we aarvenis mit Christus. As wie dailen in zien lieden, zel wie ook ja in zien heerlekhaid dailen.
18 Noar mien bereken, het wat wie nou verduren mouten niks te betaiken bie glorie dij veur ons weglegd is en dij ainmoal aan t licht komt.
19 Haile scheppen longert ter noar dat aan t licht komt wèl Gods kinder binnen.
20 Scheppen zit ja onder permoters van n zinloos bestoan. Nait oet aigen vrije wil, mor omdat God heur doartou veroordaild het. Mor der is nog hoop!
21 Scheppen zel ja ook vrij worden oet dood zien macht en zel dailen in vrijhaid en glorie van Gods kinder.
22 Wie waiten dat haile scheppen aan nou tou, poest en stìnt as n vraauw dij n potje krigt.
23 En scheppen nait allenneg, mor wiezulm ook. Wie, dij de Gaist toch kregen hebben as n veurschot op wat of we nog kriegen. Wie poesten en stìnnen ook, en wachten der nog op, dat God ons tou zien kinder moakt en ons haile doun en loaten vrijmoakt.
24 Deur dij hoop bin we ja red. Mor wat je al zain kinnen, doar hoop je nait meer op. Der is toch gainain dij dat dut?
25 Wie hopen op wat we nog nait zain kinnen. Doar is wel volholden bie neudeg!
26 Krekt zo springt de Gaist ons bie. Wat of we beden zellen en hou of dat krekt heurt, wait we nait. Mor de Gaist dut n goud woordje veur ons mit poesten en stìnnen doar gain woorden veur binnen.
27 God, dij t daipste wezen van mensken haildaal deurhet, wait woar de Gaist op oet is. Dij zien plaait veur geleuvegen is ja op God ofstemd.
28 Wie waiten dat t aal goud komt veur heur dij God laifhebben en veur wèl van t begun òf aan oetkozen binnen.
29 Mensken, dij e vrouger al op t oog haar, het e der vrouger ook al veur bestemd op zien Zeun te lieken. Den zol dij oldste wezen maank n haile rieg bruiers.
30 Nou, wèl of e doar vrouger tou bestemd haar, díj het e (nou) ook roupen. En wèl e roupen het, het e ook vrijsproken. En wèl e vrijsproken het, dij het e ook aanzain geven.
31 Wat mout we der nog meer van zeggen? As God aan ons kaant staait, wèl zel ons den wat doun?
32 Hai woart zien aigen Zeun nait, mor het hom veur ons overleverd. Zol hai den noa zo'n grode goave, ons aal t aander ook nait geven?
33 Wèl zel wat inbrengen tegen wèl God oetkeurd het? God meschain? Mor dij sprekt ons ja vrij!
34 Wèl zel heur veroordailen? Christus Jezus meschain? Dij is ja sturven, meer nog: dij is alderdeegs opwekt en zit aan God zien rechterhaand om ons zoak te beplaaiten.
35 Wèl zel ons schaaiden van Christus zien laifde? Dat we in t naauw kommen of in nood, dat we achternoazeten worden, verlet om eten of klaaier hebben, dat we alderdeegs gevoar lopen vermoord te worden?
36 Der staait ja schreven: "Om ons traauw aan joe bin we aalgedureg in levensgevoar; wor we rekend as slachtvij."
37 Mor over dat altmoal wor we mit glaans en glorie de boas. Dat heb we te daanken aan hom, dij van ons holdt.
38 Ik bin der wis van, dat niks ons en God zien laifde oetnkander hoalen kin: dood of levent nait, engels of hogere machten nait, heden of toukomst nait, noatuurkrachten nait,
39 of we nou over n hoge baarg hèn mouten of deur n daip daal hèn: niks kin ons en God oetnkander hoalen, dij ons zien laifde zain let in Christus Jezus, ons Heer.
|
